خدایا دلگیرم...

نه از آسمانت...

نه از دنیا...

دلگیرم از بشری که مرا به خاطر نیاز هایش دوست دارد...

نه به خاطر بودنم!

"اولویت اول"

"خدامه"، چون همیشه باهامه

"اولویت دوم"

"عشقمه که مادرمه"، چون بهترین دوستمه و عااااشقمه

"اولویت سومم"

"غرورمه"، چون همه وجودمه

بابامم که دنیااااس...

اصلا بحثش از همه جدااااس!!!

"پرچمش بالااااااس"

چه میهمانان بی دردسری هستند مردگان

نه به دستی ظرفی را چرک می کنند

نه به حرفی دلی را آلوده

تنها به شمعی قانع اند و اندکی سکوت...

به یاد پدربزرگ عزیزم که هشت سال است 

داغ جدایی از او قلبم را میسوزاند

پدربزرگ عزیزم 

دوستت دارم

هیچوقت

بیش از حد عاشق نباش

بیش از حد اعتماد نکن

و بیش از حد محبت نکن...

چون همین "بیش از حد"

به تو بیش از حد آسیب می رساند...!

همیشه هم دنیا بد نیست...

گاهی یک نفر 

با نفس هایش،

با نگاهش،

با کلامش،

با وجودش،

با بودنش...

بهشتی می سازد از این دنیا برایت

که دیگر بدون او

.

.

.

بهشت واقعی را هم نمی خواهی...

در آغوشم که می گیری،

حلقه ی دستانت،

به دور کمرم حلقه ایست از جنس نیاز

و ناز من 

این چشمان من است 

که با هر پلک زدن تو را هوایی می کند...!

چون نهالی سست می لرزد 

روحم از سرمای تنهایی

می خزد در ظلمت قلبم

وحشت دنیای تنهایی

دیگرم گرمی نمی بخشی

عشق، ای خورشید یخ بسته

سینه ام صحرای نومیدیست

خسته ام، از عشق هم خسته...

"فروغ فرخزاد"

از جهنم می ترسیدیم و 

بهشت لا به لای زندگیمان گم شد.

شاید بهشت چیزی شبیه

حرف زدن و خندیدن،

سکوت و نفس عمیق،

یک حس آرام،

یک لیوان قهوه و سیگاری شریکی است؛

از جهم می ترسیدیم و

نفهمیدیم،

جهنم نبودن همین بهشت است...!